ÖFKE HERYERDE

   

  şu yaşananlara bakınca bunca öfke,savaş,hırs

 içimizin bir yansıması mı acaba

içimdeki öfke bitince dışardaki öfke de bitecek mi ?

bu mudur ?

GÜZEL ÜLKEM

Allahım sen ülkemi koru

İnsanlara sağduyu,barış,dostluk,kardeşlik duyguları nasip eyle

Birbirimizi sevmeyi,anlamayı,hoşgörülü olmayı hatırlat

Nasıl da acımasızca düşüncesizce yerden yere vuruyoruz birbirimizi
Haksızlığa karşı tepkisiz kalmak olmaz elbet ama
Haklıyken haksız duruma da düşmemeli insan
Ağzından bir söz çıkmadan,bir adım atmadan önce düşünmeli , iyi düşünmeli hem de

NE ZAMAN EGOMUZUN OYUNLARINA GELMEYİZ

  Övgülerle havalara girmediğin
   yergilerle yerin dibine girmediğin  zaman

 Biri harika gözüküyorsun dediğinde havalara giriyorsan ama arkasında başka biri cildin bozulmuş biraz da kilomu almışsın dediğinde kahroluyorsan egonun oyununa geliyorsun dikkat et.

 Övgüyü  alçakgönüllülükle kabul edip teşekkür ettiğinde
 Yergiyi de gülümseyerek karşıladığında
 
 işte o zaman büyük bir adım atmış oluyorsun...

100 KİŞİYE SORDUM

Hepsi farklı cevaplar veriyor.

Beni nasıl tanımlarsın diye sorun bakın çevrenizdekilere.

Dürüst olmalarını isteyin.

Bakın ne farklı cevaplar alacaksınız.

Acaba hayatımızdaki indanlar farklı yönlerimizi mi açığa çıkartıyor?

BİLGİÇ OLMAK YA DA OLMAMAK. İŞTE BÜTÜN MESELE.

Bir yakınım benim için demiş ki '' bilgiç bilgiç konuşuyor ''

Önce üzüldüm duyduğumda.çok üzüldüm.

Sonra belki de haklıdır diye düşündüm.

karşındakinin hatasını görsen de istenmeden fikir beyan etmemek lazım belki de

karışmamak, burnunu sokmamak lazım

ama bir yandan sık sık beraber olup, dertlerini dinleyip karışmamak mümkünmü

Bir şey söylemeyince bu sefer de etliye sütlüye karışmıyorsun oluyor

Sanki ne yapsam suçlanıyorum.

Suçlanma eğilimim mi var benim acaba


 

KIRGINIM KIRGINSIN KIRGINIZ

Herkesin ama istisnasız herkesin kırıldığı birileri var.Benim kırıldıklarım başkalarına kırılıyor.Muhtemelen onlar da başka birilerine.

İçerlediğiniz kişilerin aslında  ''bilinçsiz '' olduğunun farkında vardığınızda onlara karşı kırgınlık değil şefkat hissedersiniz diyor Eckhart Tolle.

Fantezi filmlerdeki gibi bir yaratığın benliklerini ele geçirdiğini düşünürüz mesela.Ya da karşımızdakini bilinçsiz bir bebek gibi görebiliriz belki.Saçını çekti diye bebeğe kırılırmısın mesela.
Ya da yüzünü tırmaladı canını acıttı diye.

Yöntem basit mi? Basit.

Kolay mı? Değil.

Mümkün mü ? Münkün....


 

HERKES BİRİLERİNE ÇOK KIZGIN

Arkadaşım görümcesine çok kızgın. Düğününe hiç yardımcı olmamış diye...
Yengem damadına ve dünürüne çok kızgın.Kızına istediği hayatı vermiyorlar diye...
Başka bir arkadaşım babasına çok kızgın.Çocukken onu yanlış yönlendirmiş diye...
Bir akrabam kocasına çok kızgın.Enerjisi düşükmüş onu da aşağı çekiyormuş diye...
Bir başka arkadaşım da kocasına çok kızgın.Ortak iş yaptıkları ağbisi onu kullanıyor diye...
Bir başka akrabam karısına çok kızgın.Hiç bakımlı değil diye...
Ben de birilerine çok kızgındım.Beni kullandılar diye..
İşin garibi içimdeki öfkenin farkında bile değildim.Sonra birgün o öfke tokat gibi yüzüme çarptı.
Anladım ki ben içimde o öfkeyi taşıdıkça başkalarının öfkesini de üzerime çekiyorum hem de sebepsiz yere, durup dururken.

Benzer benzeri çeker prensibi...

Ve artık kızgın olmamayı seçiyorum.Umarım bu seçimimi hep hatırlarım...