BAZEN EN DOĞRU KARARLARIMIZ HİÇBİR MANTIKLI YANI OLMAYANLARDIR.

30 Mayıs 2011 Pazartesi

KUŞAKLARIN ORTAK SORUNLARI

Bizim kuşağımızı korkular yönetti. Bunu söyleyen büyük bir Firmanın, 45 yaşlarındaki Finansman Müdürü.Gerçekten de her kuşağın benzer sorunları oluyor sanki.

Anne babalarımız örneğin, tümüyle toplumsal düzeni benimsediler.Onları toplumsal zorunluluklar yönetti. Erkek dışarıda çalıştı evin ekmeğini kazandı ,geçiminden sorumlu oldu.
Kadın çocuk doğurdu evin ve çocukların yetiştirilmesinden sorumlu oldu.Boşanma oranı çok düşüktü o zamanlar. Boşanmak ayıptı.
Sonra bizler yetiştik.Bizleri farklı yetiştirmek istedi anneleriniz. Kendi ailelerinin onlara yaptığının tersini yapmak istediler her kuşak gibi. Oku , kendi paranı kazan dediler kızlarına.
Aynı zamanda onlar gibi 20 li yaşlarda en geç 30 ların başında evlenip yuva kurmamızı çoluk çocuğa karışmamızı da istediler. O dönemlerde ki ‘’ evde kalma ‘’ korkusu kadınların içlerine işlemişti. Birtek şeyi hesap edemediler. Biz kendi paramızı kazanmayı ,özgür olmayı çok sevdik.Evet belki çok bilinçli seçimler yapamadık hayatımızla ama yine de  kimseye bağımlı olmadan dilediğin gibi yaşamak güzeldi. Ama evlilik de çocuk da özgürlüğün elden kaçması demekti Mümkün olduğunca kaçtık. Bizim kuşağımız özgürlüğünü eline aldı ama onunla ne yapılır çok bilemedi.Kendi isteklerimizle anne babalarımızın ,toplumun istekleri  arasında ne yapacağımızı bilemedik.Bocaladık.
Bir yandan da çocuk yapma içgüdümüzle boğuştuk.  

Geçmişte hiçbir dönem  yalnız ya da boşanmış insan sayısı bu kadar çok olmamıştı herhalde. Her sosyal durum gibi bu durum da  kendi ihtiyaçlarını yarattı. Önce 1+1 evler , sonra 1+0 evler türedi.Tüp bebek , mikroenjeksiyon tedavilerini bilmeyen kalmadı.Çoğul gebeliklerde patlama oldu. 35 den 40 dan sonra anne olmak artık şaşkınlık yaratmamaya başladı.

Yalnız kalma ya da evde kalma korkusuyla yapılan evlilikler, korkuyla yapılan herşey gibi  çatırdamaya başladı.Çünkü hayatın kuralı buydu.Korkuyla kurulan herşey eninde sonunda çökerdi.Birşeyi yapma amacımızdı onu geçerli kılan.

Anne babalarımız da bizimle birlikte büyüdüler.Artık ‘ başkaları ne der ‘ i o kadar  da önemsemiyorlar.

35 den 40 dan sonra da olsa bir kısmımızın çocukları oldu.Her anne baba gibi bizler de çocuklarımız için en iyisini istiyoruz. Bizim çocuklarımızın kuşağının da da çözmeleri gereken başka sorunları olacak..

Ancak her kuşak bir önceki kuşağın korkularından  arınarak daha iyi bir dünya yaratmaya bir adım daha yaklaşmış olacak.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder