Annem babamın öldüğünü uzun zaman kabullenemedi.
Babamın vefatından sonra emekli maaşını çekmek için gittiği bankada rastladığı arkadaşına
'' Orhan para göndermiş , onu almaya geldim ''demiş.
Arkadaşı ; '' bir an afalladım acaba hayatta mı eşi diye düşündüm '' diye anlattı.Sonra bakış açısını anlamış
ve gülümsemiş. Şimdi kendisi de eşini kaybetti.
Kaybettiğimiz yakınlarımızı bir daha görememek düşüncesi çok acı.
O yüzden ben tekrar biraraya geleceğimizi düşünmeyi tercih ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder