Ancak uzak diyarlara gidince kendi küçük dünyasından sıyrılabiliyor insanoğlu.
Hergün aynı işi yapar, aynı insanlarla konuşur, aynı havayı soluyup aynı yolları teperken büyük sorunlarımız olduğunu sanıyoruz.Ama uzaklara gidince bakıyoruz ki o sorunlar küçülmüş ufacık kalmış.
Uçakla yolculuk ederken bu duyguyu daha da fazla hissediyorum.Uçak havalanmaya başladığı,ayaklarımı yerden kesmeye başladığı andan itibaren sorunlar da gitgide küçülüyor
Nihayet toprak görünmez olup uçak bulutların üzerine çıktığında sanıyorum ki tüm problerim o kara parçasına aitti artık hiçbirinin önemi yok.Ta ki yeni bir kara parçasına inene kadar.Yeni kara parçası , yeni insanlar, farklı kültürler, farklı inançlar .Bir süre sonra onlar da kendi sorunlarını yaratıyor. Onların içine gömülüyorsunuz.Ait olduğum yere döndüğümde ise artık yeni bir ben oluyorum. Herşeye farklı gözlerle bakıyorum.O yüzden seyahat etmeli .Her yıl aynı yerlere değil.Çok sevdiğin yerlere tekrar tekrar gitmenin bir zararı yok tabii ama o zaman farklı bir bakış açısı elde edilemiyor ki.
Bir yakınım demişti ki ‘ aklım başka şeylerle meşgulken seyahat etmek zevk vermiyor bana’
Aslında işte tam da böyle zamanlar seyahat zamanı..Sağlıklı düşünebilmek için , içine gömüldüğün ortamdan uzaklaşabilmek, hayatına farklı bir gözle bakabilmek, doğru kararlar alabilmek için.
Nefes almak için, yaşadığını hissetmek için , dinlenmek için gereken bu ;
farklı yerler , farklı yüzler , farklı diller , farklı bir sen.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder