Önce ben dersen bir müddet iyi hissedebilirsin ama sonra bir anlamsızlık duygusu yapışır yakana..Neden olduğunu anlamazsan daha fazla ben dersin.. Daha çok param olsun daha çok evim olsun daha güzel olayım,daha çok sevileyim,daha başarılı olayım...ama bir türlü geçmez o doyumsuzluk hissi...
Önce sen dersen bir başkasını mutlu etmenin hazzını yaşarsın,birine bir hayvana,bitkiye , doğaya bir faydan olduğunda gerçek hazza yakınlaşırsın.Bütüne katkının doyumunu hissedersin.Harika bir duygudur ama dengeyi şaşarsan bu sefer de tükenmeye başlarsın...
Anahtar ,dengeyi sağlamayı başarmaktır...
Tükendiğinde kendine sorabilirsin şu anda ne yapmak istersin belki doğada bir yürüyüş,belki bakım yaptırmak,bir masaj,sinemaya gitmek,dansetmek... ne iyi gelecekse...şarj etmen lazım çünkü kendini
Bazılarına da verirsin verirsin ama bir türlü doymaz ,sürekli ister,,, o zaman da sakince bırakmanın zamanı gelmiş demektir...
Düşüncelerinde değil,,, gerçek duygularına kulak ver...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder