Canı sıkkın olduğunda yalnız kalmak istermiş genç kız.Dermiş ki bir sorunum olduğu zaman sormayın,üstüme gelmeyin , bırakın önce ben içimde çözeyim derdimi ,sonra istersem anlatırım size.
Aslında kız hep güçlü, hep mükemmel görünmek istermiş , hoşlanmazmış başkalarının yanında ağlamaktan.
Bir mağarası varmış böyle zamanlar için.Hayali bir mağara.Sadece kendisinin girebildiği, başka kimsenin içeri alınmadığı bir mağara. Ne kadar kalacağı belli olmazmış mağarada. 1 saat , 1 gün belki günlerce ,haftalarca. Sonra çıkarmış aniden dışarı.Hiçbirşey olmamış gibi .Çözdüm dermiş sorunumu . kendi içimde çözdüm. İyiyim artık.
Yalnız mağarada bir de tehlike varmış. Yarasalar. Fazla kalırsa içerde ya da çok zayıf düşerse bu yarasalar aniden çullanabilirlermiş içerdekine.İliğini kemiğini kurutabilirlermiş insanın.O zaman işte dışarı çıkmak pek kolay olmazmış.
Yine mağarada olduğu günlerden birinde yaşlı sakallı bir adam görmüş rüyasında.
Yaşlı adam elinden tutup kalabalık bir meydana götürmüş kızı. Düşüncelerini okuyabilirsin burada insanların demiş. Kalabakları dinledikçe anlamış ki aslında dertleri çok da farklı değil insanların.
Aşk,iş- güç, kayıplar, maddi sorunlar, başarızlık, suçluluk, pişmanlık,başka insanların söyledikleri , davranışları
Çocuk, genç, yaşlı , herkes bir şekilde bir şeyleri dert ediniyormuş.
O zaman kendi sorunları eskisi kadar büyük gözükmemiş gözüne.
Sonra tanıdık bir yüze rastlamış kalabalığın içinde .Sohbet etmeye başlamış bu tanıdıkla.Havadan,sudan konuşurlarken bir başkasına daha rastlamışlar.Ordan buradan derken sohbet koyulaşmış.Ayrıldıklarında meydandan tekrar gülümsemeye başladığını fark etmiş kız.
Uyandığında ilk işi mağarayı havaya uçurmak olmuş .
Artık her canı sıkıldığında insanların arasına karışıyormuş ve dinliyormuş.Ta ki tekrar gülümseyene kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder